مجله موسیقی ایران

مجلّه موسیقی (به فرانسوی: La Revue musicale)، نخستین مجلّهٔ تخصّصی موسیقی به زبان پارسی و همچنین نخستین مجله موسیقی در ایران است که از اوایل سال ۱۳۱۸ خورشیدی (۱۹۳۹ میلادی) در تهران منتشر شد.

دوره نخست (۱۳۲۰–۱۳۱۸)
چهره‌هایی مانند غلامحسین مین باشیان، نیما یوشیج و عبدالحسین نوشین از جمله همکاران دوره نخست «مجله موسیقی» بودند. در این دوره مجله دربرگیرنده مقاله‌هایی در زمینه‌های بیشتر مربوط به موسیقی کلاسیک غرب، نقد کنسرت‌هایی در تهران و چاپ نت سرودهای آن دوره بود. انتشار دوره نخست مجله موسیقی با رویدادهای شهریور ۱۳۲۰ در ایران موقتاً متوقف شد. اداره موسیقی، ناشر دوره نخست مجله بود.

دوره دوّم (۱۳۳۰–۱۳۲۹)
چاپ دوره دوم «مجله موسیقی» پس از نه سال، در ۱۳۲۹ به سردبیری روبیک گریگوریان برای چند ماه ادامه پیدا کرد.

دوره سوم و پایانی (حدود ۱۳۵۲–۱۳۳۵)
دوره سوم «مجله موسیقی» طولانی‌ترین دوره چاپ مجله موسیقی بود. موسیقیدانان گوناگونی مانند محمود خوشنام و زاون هاکوپیان سردبیری مجله را عهده‌دار بودند. ناشر مجله، وزارت فرهنگ و هنر ایران بود. دوره مقالات «نمایش در ایران» بهرام بیضایی (فصل‌های کتاب نمایش در ایران (کتاب)) در این دوره از شماره ۶۲ تا ۷۷ در سال‌های ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲ چاپ شد.[۱]

منابع
صفایی، ابراهیم. «تاریخچه هنرستان عالی موسیقی». انتشارات وزارت فرهنگ و هنر، تهران، ۱۳۵۵.
شعبانی، عزیز. «تاریخ موسیقی از کورش تا پهلوی» (سری «شناسایی موسیقی ایران»، جلد یکم). اداره فرهنگ استان فارس، شیراز، ۱۳۵۱.
اکبرزاده، پژمان. «موسیقی‌دانان ایرانی» (جلد سوم). نشر روشنک – انجمن میراث ایران، تهران – لوس‌آنجلس، ۱۳۸۷.

ویکیپدیا